1 Ekim 2015 Perşembe

Dolunay, Ben ve Topluluk (Begüm'den...)

Hımm hangisinden başlasam? Dolunay etkilerinden mi,
benden mi, yoksa Çandır Candır'dan mı?
Ben benden de başlasam (zira  ben olmasam diğerlerini
şimdi, buraya yazan da olmazdı) hepsi öylesine birbirine 
bağlı ki farketmiyor...
Dün ormandaki 2,5 saatlik muhteşem çemberimizde 'ben' 
ayrı 'topluluk' ayrı mı diye muhabbetleştik dördümüz. Benim
hayatım, kişisel ihtiyaçlarım ne kadar kesişiyor topluluğun 
ihtiyaçları ve hayatıyla.
Meselâ kış için yapılacak işlerin benim bu aralar yaşamakta
 olduğum içsel abukluklarla ne alâkası olabilir? Evet evet
 'içsel abukluklar'. Dolunayla gücü keskinleşen kendimle ilgili 
birtakım hayal kırıklıkları, hâlâ önüne geçemediğim beklentiler 
ve üstelik bunların daha çok cinsellikle ilgili olması...
Herşey sanırım hayatıma yeni (ve o kadar da eski) özel bir 
insanın girmesiyle başladı bir buçuk ay kadar önce (kim o,
ne iş yapıyor vs. gibi sorular geliyorsa aklına, hemen 'delete'
tuşuna bas zira konuyla ilgisi yok;). Her yakın ve kâlpten bağ
 kurabildiğim insan gibi o da ayna oluyor tüm gizli kalmış, bastırılmış 
taraflarıma. Hemen her birlikte oluşumuzda hoşuma gitmeyen bir yönüm 
fışkırıyor biryerlerden. Kaçış yok, üzerinde çalışılacak, yazılacak,
paylaşılacak bir şekilde ki dönüşsün, hayırlara vesile olsun.
Tüm bu çok kişisel durumların toplulukla ne ilgisi var?
Şöyle ki ben özellikle bu zamanlarda anlıyorum gerçek bir
toplulukta varolmanın, gözlerinin içine bakıp tamamen içimden
geldiği gibi konuşabilmenin, bu sevgi ve güven ortamının önemini.
Kendimden hiç te hoşnut olmadığım zamanlarda bile onlarla gülebilmek,
yanyana, elele durabilmek, sevildiğimi, önemsendiğimi bilmek hayatımdaki
en büyük nimet sanırım.
Kendimden çok hoşnut olduğum, neşemi, sevincimi, heyecanımı 
paylaştığım zamanlarda da öyle.
Emre'yle aramızda bir şaka var  hayatımdaki o özel insan varolalı ve onu 
arada sırada ziyarete gideli beri. Ben diyorum ki 'Ne yaparsam topluluk
 için yapıyorum.' O benim sevgilim değil (kimse benim değil). Emre de 
dedi ki bir kere  'topluluğun sevgilisi' ;)
Velhasıl ben ne yaşarsam ve kâlpten  paylaşırsam buradaki bu dört
kişiyle, evde yemek mi yapılacak, atölyeye mi hazırlanılacak, kışa odun
 mu toplanacak hepsi daha bir kolay akıyor, daha bir kendiliğinden 
halloluyor, daha bir ne bileyim 'birlik'te oluyor. 
Dolunay ayrı, ben ayrı, topluluk ayrı değil yani. Hepsi bir, hepsi aşk, hepsi sevgi...