Dolunay, Ben ve Topluluk (Begüm'den...)

Hımm hangisinden başlasam? Dolunay etkilerinden mi,

benden mi, yoksa Çandır Candır'dan mı?

Ben benden de başlasam (zira  ben olmasam diğerlerini

şimdi, buraya yazan da olmazdı) hepsi öylesine birbirine 

bağlı ki farketmiyor...

Dün ormandaki 2,5 saatlik muhteşem çemberimizde 'ben' 

ayrı 'topluluk' ayrı mı diye muhabbetleştik dördümüz. Benim

hayatım, kişisel ihtiyaçlarım ne kadar kesişiyor topluluğun 

ihtiyaçları ve hayatıyla.

Meselâ kış için yapılacak işlerin benim bu aralar yaşamakta

 olduğum içsel abukluklarla ne alâkası olabilir? Evet evet

 'içsel abukluklar'. Dolunayla gücü keskinleşen kendimle ilgili 

birtakım hayal kırıklıkları, hâlâ önüne geçemediğim beklentiler 

ve üstelik bunların daha çok cinsellikle ilgili olması...

Herşey sanırım hayatıma yeni (ve o kadar da eski) özel bir 

insanın girmesiyle başladı bir buçuk ay kadar önce (kim o,

ne iş yapıyor vs. gibi sorular geliyorsa aklına, hemen 'delete'

tuşuna bas zira konuyla ilgisi yok;). Her yakın ve kâlpten bağ

 kurabildiğim insan gibi o da ayna oluyor tüm gizli kalmış, bastırılmış 

taraflarıma. Hemen her birlikte oluşumuzda hoşuma gitmeyen bir yönüm 

fışkırıyor biryerlerden. Kaçış yok, üzerinde çalışılacak, yazılacak,

paylaşılacak bir şekilde ki dönüşsün, hayırlara vesile olsun.

Tüm bu çok kişisel durumların toplulukla ne ilgisi var?

Şöyle ki ben özellikle bu zamanlarda anlıyorum gerçek bir

toplulukta varolmanın, gözlerinin içine bakıp tamamen içimden

geldiği gibi konuşabilmenin, bu sevgi ve güven ortamının önemini.

Kendimden hiç te hoşnut olmadığım zamanlarda bile onlarla gülebilmek,

yanyana, elele durabilmek, sevildiğimi, önemsendiğimi bilmek hayatımdaki

en büyük nimet sanırım.

Kendimden çok hoşnut olduğum, neşemi, sevincimi, heyecanımı 

paylaştığım zamanlarda da öyle.

Emre'yle aramızda bir şaka var  hayatımdaki o özel insan varolalı ve onu 

arada sırada ziyarete gideli beri. Ben diyorum ki 'Ne yaparsam topluluk

 için yapıyorum.' O benim sevgilim değil (kimse benim değil). Emre de 

dedi ki bir kere  'topluluğun sevgilisi' ;)

Velhasıl ben ne yaşarsam ve kâlpten  paylaşırsam buradaki bu dört

kişiyle, evde yemek mi yapılacak, atölyeye mi hazırlanılacak, kışa odun

 mu toplanacak hepsi daha bir kolay akıyor, daha bir kendiliğinden 

halloluyor, daha bir ne bileyim 'birlik'te oluyor. 

Dolunay ayrı, ben ayrı, topluluk ayrı değil yani. Hepsi bir, hepsi aşk, hepsi sevgi...